Westers wonen in Congo, dat kan op Cité du Fleuve. Er is geen gebrek aan water of elektriciteit en op de wegen geldt een snelheidsbeperking. Ongekende orde in chaotisch Kinshasa. Het project is populair bij diaspora die terugkeren nu de economie aantrekt.
In vijftig jaar is de bevolking van Kinshasa vervijfentwintigvoudigd tot een geschatte tien miljoen mensen. De komende tien jaar zal de bevolking nog eens met de helft toenemen. Alleen om de nieuwkomers te kunnen huisvesten moet de stad de komende twintig jaar uitbreiden met een gebied zo groot als Rotterdam, inclusief water en havens.
Cité du Fleuve is de eerste en de enige plek in Kinshasa waar je aan het water kunt wonen.
In het centrum zijn minimaal veertig gebouwen van meer dan tien verdiepingen, in aanbouw. Maar er is één plek waar de toekomst letterlijk onder je voeten ontstaat: Cité du Fleuve, twee kunstmatig eilanden in de Congorivier. De komende jaren verrijst een compleet nieuwe stad: met villa’s aan het water, scholen, restaurants, kantoren, een hotel, bioscoop, winkels en tienduizenden appartementen.
De toekomst ontstaat letterlijk onder je voeten
Waren de eerste kopers vooral Congolese politici, hoge ambtenaren en investeerders die een compleet huizenblok opkochten, nu komt de helft van de verkopen voor rekening van diaspora die terugkeren nu de economie aantrekt. Wie in Europa of de Verenigde Staten heeft gewoond, heeft andere woonwensen. Een ruim huis waarin werkt wat moet werken. Geen chaos voor de deur. Altijd elektriciteit en water. En een speelplaats waar de kinderen veilig kunnen buitenspelen.
Het is vooral de westerse woonstandaard die diaspora aantrekt: ruime huizen waarin werkt wat moet werken, asfaltwegen met lantaarnpalen die werken, parkeervakken en boetes voor wie te hard rijdt.
De appartementen – vanaf 175 duizend dollar voor 110 vierkante meter – zijn zo populair dat de vraag het bouwritme ver overstijgt. Er zijn kopers die ongezien een appartement kopen, anderen sturen een familielid langs. ‘Onze grootste uitdaging is de dagelijkse strijd tegen de groei,’ zegt Robert Choudury, een Frans Libanese zakenman die samen met een Brits hedgefund de vinexwijk in de rivier bouwt.
Een project zoals dit geeft iets om trots op te zijn
Duidelijk is dat La Cité du Fleuve een project is voor de happy few, maar in Kinshasa is daar weinig kritiek op. Zelfs de boeren, die met eigen handen de Congostroom hebben ingepolderd en door het project worden bedreigd, protesteren mondjesmaat. Het verlies van een inkomensbron weegt niet op tegen het bedrag wat ze krijgen als ze worden uitgekocht, maar de wens om te leven zoals de rest van de (westerse) wereld is bijzonder groot, zegt Filip de Boeck, hoogleraar aan het Belgische Instituut voor Antropologie in Afrika. ‘Projecten zoals La Cité du Fleuve doen dromen, het geeft iets om trots op te zijn. Het laat zien dat Congo in staat is zijn steden te moderniseren en dat het als land kan deelnemen aan de moderne tijd. Dat ze zelf geen toegang hebben tot deze perfecte wereld, of er zelfs van worden uitgesloten, doet geen afbreuk aan die droom.’